Deze blog, t.b.v. mijn afstudeeronderzoek, is ook verschenen op Theologie Ede.

De architect
Discipelschap lijkt in de 21^e eeuw opnieuw uitgevonden te worden. Het is een thema dat steeds meer kerken bereikt en diverse initiatieven proberen discipelschap een plaats in de gemeente te geven. Hoewel hiermee goede stappen genomen lijken te worden, mogen we ons afvragen of discipelschap niet meer dan ‘een plaats’ in de gemeente verdient. Salvo D’Agata, pionier van gemeente Dynamis, durfde de stap aan om alle structuren van de kerk los te laten en te beginnen bij discipelschap. Op zijn ontdekkingstocht ging hij in het dagelijks leven relaties met buurtgenoten aan. Zo ontstond een groep, bestaande uit zowel gelovigen als niet-gelovigen. Maar hoe vorm je vervolgens een gemeente, waar discipelschap daadwerkelijk de basis van de gemeenschap blijft? Wat als discipelschap de architect van de gemeente zou zijn?

Discipelschap als missionair leerproces
Allereerst moeten we ons realiseren dat discipelschap veel meer is dan een thema of een (korte) training voor christenen. Als discipelen van Jezus Christus zijn we geroepen om gelovigen en niet-gelovigen te bereiken en tot geestelijke volwassenheid te brengen. Daarom omvat discipelschap niet alleen een leerproces voor christenen, maar start het leerproces van discipelschap al voordat iemand tot geloof komt. Discipelschap geeft vorm aan de inwijding in het christelijk geloof en de gemeenschap: het is een missionair leerproces. Nemen we discipelschap serieus, dan vormen we onze gemeente op een manier, zodat:

• het voor nieuwelingen aantrekkelijk is om de gemeente binnen te komen
• zij volledig kennismaken met het christelijk geloof en de christelijke gemeenschap
• zij de christelijke gewoonten eigen kunnen maken
• christenen kunnen opgroeien tot geestelijke volwassenheid.

Discipelschap vraagt om een plan
Voor nieuwe gemeenten en christelijke bewegingen lijkt een informele, losse en niet-georganiseerde aanpak, de manier om mensen in de hedendaagse samenleving te kunnen bereiken. Hoewel dit in de beginfase van Dynamis inderdaad gewerkt lijkt te hebben, blijkt uit mijn onderzoek dat organisatie en structurering van de gemeente en haar onderwijs onvermijdelijk is. Een goede vormgeving van discipelschap, en daarmee aandacht voor het inwijdingsproces, komt tot stand door een goede doordenking en een inbedding van discipelschap in alle facetten van de gemeente. Dit betekent dat alles wat een gemeente doet, het doel van discipelschap en het inwijdingsproces moet dienen. Voor veel gevestigde gemeenten zal dit een geheel nieuwe doordenking en structurering van de gemeente vragen. Daarentegen staat gemeente Dynamis aan het begin van deze doordenking en structurering. Wil Dynamis discipelschap als missionair leerproces vorm geven, dan vraagt dit om een plan, waarbij zij onder andere aandacht schenkt aan:

• Het behouden van open structuren en lage drempels
• Het vormen van visie op het leerproces in de gemeente
• Het ontwikkelen van een onderwijsplan, dat vormgeeft aan de inwijding en de weg naar geestelijke volwassenheid
• Activiteiten in verschillende groepsgrootten (participatie in zowel triades, kleine gemeenschappen en groepen tot max. 70 personen)
• Het creëren van groepssamenstellingen, die het inwijdingsproces stimuleren
• En meetbaarheid van geloofsgroei.

Hulp en advies
Aangezien iedere gemeente of organisatie uniek is, denk ik graag met u mee en/of geef ik graag advies bij de integratie van discipelschap in uw gemeente of organisatie. Wilt u meer informatie over het onderzoek dan kunt u hier terecht of kunt u direct contact met mij opnemen.