Waarschijnlijk ken je ze wel, van die tekeningen met een optische illusie. Bijvoorbeeld een tekening waar twee gezichten in één schuil gaan. Het eerste gezicht in de tekening zie je meteen en al turend zoek je de tweede. Het kan even duren, maar zodra je het ziet is het volkomen logisch! Soms zelfs zo logisch dat ik moeite heb het eerste gezicht weer in de tekening te kunnen zien. Herken je dat?

Het klinkt misschien raar, maar veel christenen hebben dit ook met het Evangelie. Ze kijken naar het kruis en herkennen direct de reddende boodschap ervan: Jezus stierf voor onze zonde en wanneer wij ons bekeren is er vergeving waarbij we het eeuwige leven ontvangen. Naar mijn idee begint ons evangelie vaak net voor het kruis (in onze zonde) en eindigt het direct na het kruis (waar na bekering ook vergeving is). Absoluut een prachtige boodschap, maar wat doen we in de tussentijd, hier, op deze aarde? Is het Evangelie niet groter dan dat? Zou het zo kunnen zijn dat we Jezus flink tekort doen, door te denken dat Hij naar deze aarde kwam alléén om ons te redden?

Wellicht verbaasd het je, maar juist de Bijbel richt onze blik op ‘het tweede gezicht’ van het Evangelie. Waar ons Evangelie lijkt te stoppen bij onze redding, is het juist de start van het Evangelie wat Jezus verkondigt, namelijk de boodschap van het Koninkrijk:

“Kom tot inkeer, zei Hij, want het Koninkrijk van de Hemel is nabij!” (Matteüs 4: 17, NBV)

Dat dit het hoofdthema is van Jezus’ prediking is makkelijk vast te stellen door de aandacht die Hij hier aan geeft. In de Bergrede legt Hij ons het Koninkrijk uit, net als in veel van de gelijkenissen. Jezus demonstreert het Koninkrijk en geeft zijn discipelen de opdracht het Koninkrijk te prediken (vgl. Matteüs 10: 7-8 en 24: 14) en met hem te demonstreren. En ook na zijn lijden, dood en opstanding is dit hét onderwerp waar Jezus met zijn discipelen over spreekt! Zouden we dit thema negeren, dan houden we maar een dun bijbeltje over.

Waarom is dit zo belangrijk? Het geeft ons zicht op het grote plan dat God met ons heeft. Wij zijn gemaakt voor dat Koninkrijk en dat niet alleen, wij zijn gemaakt om heerschappij te voeren in dat Koninkrijk. Hoewel de mens bij de zondeval het Koningschap weggaf aan de Satan is dit plan onveranderd. En dit is precies waarvoor Jezus naar deze aarde kwam. Jezus’ einddoel was niet onze redding. Jezus kwam ons niet zomaar redden zodat we in de hemel kunnen komen, Jezus kwam ons redden om Gods doel met ons leven opnieuw mogelijk te maken, zodat een stukje Hemel terug in ons kon komen en we het Koningschap weer terug zouden krijgen.

“Jesus didn’t pay just the price to get you in heaven, but He did pay the price to get heaven in you.” (Todd White)

Wanneer we onze focus verleggen van ‘redding’ naar het ‘Koninkrijk’ dan ontdekken we dat we niet langer in een zwakke positie staan. We hoeven ons niet langer af te zonderen om verleidingen uit de weg te gaan, en we hoeven niet langer te vechten tegen de zonde tot het moment dat we (eindelijk) in de Hemel zijn. We zijn juist sterk in onze strijd tegen hemelse machten want door Jezus’ offer ontvangen we ons Koningschap opnieuw en zijn wij nu al vertegenwoordigers van dat Koninkrijk. Niet ooit in de Hemel, maar nu hier op aarde. Daarom stuurde Hij ons er op uit, niet om slechts bekeerlingen te vergaren, maar om discipelen te maken en Gods Koninkrijk te demonstreren.

Ja, onze redding is zeker een gezicht van de tekening maar zie jij het grote gezicht ook?