Wat als God door zijn Geest meer wil doen? Meer dan wij verwachten, meer dan wij ooit hebben gezien, meer dan wij geloven, meer dan Hij de afgelopen decennia heeft gedaan? Ik denk dat dit een vraag is die elke christen zich zou moeten stellen. Want hoe staan wij er tegen over wanneer God meer wil doen? Zijn we bruikbaar voor God of beperken we Hem door God op te sluiten in onze eigen theologie?

In de Bijbel komen we opmerkelijke gebeurtenissen tegen. In 1 Samuël 10 lezen we bijvoorbeeld dat Saul een stoet van profeten tegen komt. Terwijl zij passeren raakt Saul net als hen in vervoering, gegrepen door de Geest van God. In 2 Samuël 6 wordt verteld over koning David die uitbundig danst en springt voor de Heer. De ene keer wordt gereageerd met ‘vraagtekens boven het hoofd’ van omstanders en de andere keer met minachting, wat overigens niet altijd zonder consequenties bleef. In het boek Handelingen zal het de lezer opvallen dat Gods Geest telkens anders of in een andere volgorde tot uiting komt. En bij de uitstorting van Gods Geest op de Pinksterdag waren er mensen die spottend zeiden “Ze zullen wel dronken zijn” (Handelingen 2:13).

“Gods Geest heeft soms kennelijk de neiging dingen te doen die we ongepast en bizar vinden, en waarvan we denken: ‘Dit kan toch niet van God zijn?!’” (ND, 15 september)*

Maar wat als God meer wil doen? Wat als Gods Geest opnieuw een beweging opgang aan het zetten is? In Handelingen 4 lezen we hoe Petrus en Johannes gearresteerd en verhoord worden door leden van het Sanhedrin. De reden hiervoor was dat ze met autoriteit optraden en velen van hun toehoorders zich bekeerden. Net daarvoor was namelijk een verlamde man genezen. Ook de leden van het Sanhedrin konden hier niet om heen. Dit is de reden dat ze Petrus en Johannes op dat moment de vraag stelden:

“Door welke kracht of in wiens naam hebt u die daad verricht?” (Handelingen 4:7, NBV)

Wat mij in deze tekst opvalt is dat de genezing, de gebeurtenis helemaal niet ter discussie staat. In Petrus’ antwoord verdedigt hij de genezingspraktijk eveneens niet. Hij verkondigt simpelweg het Evangelie van Jezus Christus. Ook al geloven of willen de leden van het Sanhedrin niet in deze Jezus geloven, toch erkennen ze de kracht die in Zijn naam is. Daarom verbieden ze deze naam nog langer te gebruiken.

Hoe anders zijn de reacties vandaag de dag! De There is More conferentie, georganiseerd door het Evangelisch Werkverband, heeft veel stof doen opwaaien. Met name waar het gaat om uitingen van de Geest als genezing. In kranten en op internet waren er verschillende geluiden te horen. Voorstanders en tegenstanders, sceptici en mensen die oprecht bezorgd waren, critici en theologen die verlangend naar antwoorden zochten. In tegenstelling tot het verhaal uit Handelingen 4 worden door sommigen juist de waargenomen genezingen ter discussie gesteld. Er wordt gezocht naar redenen waarom het niet van God zou zijn en er worden kosten noch moeite gespaard om te filosoferen waarom het niet in de theologie van de desbetreffende persoon past.

Maar wat als God, die in de Bijbel al steeds buiten onze (theologische) denkkaders valt, vandaag nog steeds dezelfde is?! Wat als het juist Gods Geest is die ons beweegt dingen te doen die buiten onze stempel van ‘gepast’, ‘gebruikelijk’, ‘doe maar gewoon’ en ‘passief op de kerkbank’ vallen. Ja, het is goed om stil te staan bij onze theologie. Het is goed om ons bijvoorbeeld naast genezing ook te bezinnen op het lijden. Ja, het is belangrijk om dingen te toetsen. Maar laten we stoppen met hand- en voetboeien bij God om te doen, God te verkleinen tot onze theologische box, want misschien is het juist wel deze box die aan verruiming toe is?!

Lees hier meer over de There is More conferentie.
Lees hier mijn eerdere bericht over There is More.

* Westerbeek, R. (2016, 15 september). Hulp bij het onderscheiden van de Geest. Nederlands Dagblad, pp. 12-13.