Sommige mensen ken je zo goed dat je van te voren precies weet hoe ze zullen reageren. Of wanneer er een verhaal uit je vriendenkring wordt verteld kun je uit de reacties precies weten wie het gezegd zal hebben. Misschien herken je dat wel? In dat geval weet je ook dat dit de mensen zijn waarmee je tijd doorbrengt, mee praat en dingen mee onderneemt. Hoe vaker je dit doet, hoe beter je ze herkent aan hun handelen en spreken. Hoewel dit in een vriendschap vaak onbewust groeit, kun je dit alleen gaan herkennen door tijd met elkaar door te brengen en ervaring met die persoon op te doen. Je moet er dus wat voor doen. Het zelfde geldt voor het verstaan van Gods stem. Om Gods stem te leren verstaan moeten we in actie komen, ervaring op doen en hiervan leren. Daarom wil ik in de komende twee blogs kijken naar enkele praktische aspecten en tips om Gods stem beter en vaker te verstaan.
Hoe spreekt God?
God, of eigenlijk de Heilige Geest, spreekt op verschillende manieren tot mensen. Je zou kunnen stellen dat dit op een directe en een indirecte manier gebeurt. Een voorbeeld van een indirecte manier is door een Bijbeltekst heen, je leest een verhaal en er wordt je iets (nieuws) geopenbaard. Hierin is de actie het lezen van de Bijbel en vervolgens spreekt God door je inzicht te geven in de tekst. Echter staat in deze blogserie niet de indirecte maar de directe manier centraal. Hoe spreekt God als we met hem in gesprek gaan?
Je kunt Gods stem verstaan doordat je een hoorbare stem hoort, met andere woorden een stem zoals je een ander persoon in het dagelijks leven hoort spreken. Hoewel dit weinig voorkomt zijn er in een grote groep altijd wel een aantal mensen die dit hebben ervaren. Veel vaker kun je echter Gods stem verstaan door een stem in je gedachten, een stem die je niet waarneemt met je oren en toch tot je ‘spreekt’.
Ook op andere manieren kunnen gedachten Gods stem vormen. Een hiervan is door een Bijbeltekst die God in je gedachte, soms direct als antwoord op een vraag of situatie, om hoog doet komen. Zoals ik al in mijn eerdere blogs aangaf, is kennis van de Bijbel onder andere met deze reden zeer helpend om Gods stem te verstaan. Maar ook andere gedachten spelen net zo zeer een rol! Hier wil ik wat meer aandacht aan besteden, want naar mijn idee passen we, in ons communiceren met God, veel te vaak een soort ‘vrome filter’ toe. Een filter waarmee we zelf inschatten wat een gedachte van God kan zijn en wat we op een andere manier zouden moeten verklaren. Bijbelteksten komen vast wel van God, net als christelijk sociaal gewenste ingevingen, maar wat als je bijvoorbeeld terugdenkt aan een ruzie die je eerder hebt gehad of aan momenten waarop je gekwetst en beschadigd bent? Dwalen op zo’n moment je gedachten gewoon af? Of nog ‘erger’, je denkt tijdens je stille tijd aan een zondige gewoonte: help, wat dan!?
Zou het zo kunnen zijn dat God juist hierover met je wil spreken? Zou het zo kunnen zijn dat God juist deze onderwerpen eerst wil bespreken voordat alle andere onderwerpen en vragen aan bod (kunnen) komen? En is het logisch dat we wel vertrouwen dat God ons gedachten ingeeft wanneer het naar ons idee ‘vroom’ genoeg is en dat deze zekerheid ineens vervlogen is op momenten dat het andere gedachten betreft? Ik denk het niet!
Het is veel waarschijnlijker dat het juist God is die de ene maar ook de andere gedachte stuurt. Het is mijn ervaring dat zo’n gedachte juist op het goede moment komt. God overziet mijn proces en mijn levensstappen en zo zal het ook voor jou gelden. Maar wanneer zo’n gedachte opkomt is het essentieel wat we er vervolgens mee doen. Blijven we in gesprek met God en gaan we samen met Hem op zoek naar Zijn doel ermee, dan groeien we hoogstwaarschijnlijk naar Hem toe en kan, waar nodig, herstel plaats vinden. Pas wanneer we deze gedachten ten onrechte bestempelen als ‘van ons zelf’, wanneer we de communicatie met God stopzetten omdat we denken afgeleid te zijn, of we de gedachten en emotie de vrije loop laten zonder God er in te betrekken, lopen we het risico op een verkeerde manier met deze gedachten bezig te zijn en onze eigen invulling er aan te geven. Hiermee beweer ik niet dat we niet afgeleid kunnen worden door gedachten of dat juist alle gedachten van God afkomstig zijn. Maar, realiseer je je echter dat we op deze manier minder bang hoeven te zijn voor ‘gedachten van onszelf’, dan wordt het verstaan van Gods stem makkelijker en komt het meer binnen ons bereik. Sterker nog, ik vermoed dat je al veel vaker Gods stem door middel van gedachten hebt verstaan, dan je zelf door hebt gehad. Door hiermee ervaring op te doen leer je steeds makkelijker onderscheid te maken en zul je steeds makkelijker Gods stem gaan verstaan.
Tot slot wil ik noemen dat God ook kan spreken door je een gevoel te geven. Soms gaat dat gepaard met een besluit of een gedachte die je hebt, maar dit kan ook op zich zelf staan. Het is belangrijk om dit gevoel niet te verwarren met onze eigen emotie. Begin je met het oefenen van Gods stem verstaan, raad ik je hierom aan je in eerste instantie te richten op een gevoel van ‘rust’ en ‘onrust’. Wanneer ik zelf voor een keuze sta en ik deze aan God voorleg, ervaar ik vaak een vredige rust bij de richting waarin God me wil sturen, die ik niet ervaar bij de andere opties.
Is het van God?
Deze belangrijke vraag (en meer) zal in de volgende blog aan bod komen!
In deze blog hebben we vijf manieren gezien hoe God tot je kan spreken, namelijk door:
- Een hoorbare stem
- Een stem in je gedachte
- Een Bijbeltekst in je gedachte
- Andere gedachten
- Gevoel (rust/onrust)
Heb je de start van deze blogserie gemist?
Start en lees hier de inleidende blog ‘Gebed is een levensstijl’
0 reacties